Jednym z częstszych powikłań nieleczonej lub nieprawidłowo leczonej cukrzycy jest uszkodzenie wzroku, tzw. retinopatia cukrzycowa. Początkowo powoduje ona pogorszenie ostrości widzenia, do którego dochodzi wskutek uszkodzenia drobnych naczyń krwionośnych siatkówki i wylewów krwi z naczyń włosowatych w okolice plamki żółtej, która jest odpowiedzialna za prawidłowe widzenie.
Powikłaniem tym szczególnie są zagrożone osoby z cukrzyca typu 1, bo choroba ta często jest dziedziczona i rozwija się znacznie wcześniej niż cukrzyca typu 2. Wiadomo natomiast, że na retinopatię cierpią osoby z zaawansowaną cukrzycą, zwykle po 15-20 latach jej trwania. Aby rozpoznać wczesną fazę obrzęku plamki, należy często odwiedzać okulistę i wykonywać badania kontrolne, np. badanie przedniego odcinka oka, dna oka, pomiar ciśnienia wewnątrzgałkowego. Gdy obrzęk zostanie potwierdzony klinicznie, wskazane jest wykonanie również angiografii fluoresceinowej. Jest to szczegółowe badanie, pozwalające na dokładną identyfikację miejsc przecieków naczyniowych. Leczenie polega zwykle na kontroli poziomu glukozy we krwi, przyjmowaniu leków m.in. uszczelniających naczynia i operacyjnym zamykaniu przeciekających naczyń krwionośnych.
Chorzy na cukrzycę typu 2, zwłaszcza kobiety, chorują bardzo często na jaskrę. Jednym z jej objawów jest podwyższone ciśnienie wewnątrz gałkowe, prowadzące do uszkodzenia nerwu wzrokowego, a następnie do ślepoty. Potwierdzają to wyniki badań: przez kilka lat kontrolowano stan oczu 76 tysięcy kobiet chorujących na cukrzycę typu 2. Po upływie 5 lat ponad 70% zachorowało na jaskrę.
Misiek
Źródło: Na zdrowie, 19.05.2007.
