Hipoglikemia, czyli niski poziom glukozy we krwi, jest jednym z najczęstszych problemów towarzyszących cukrzycy. Pojawia się wtedy, gdy poziom glukozy spada poniżej właściwego dla danego ucznia poziomu. Najczęstsze przyczyny, to: podanie zbyt dużej dawki insuliny; niejedzenie lub zbyt późne zjedzenie posiłku; zjedzenie zbyt małej ilości pożywienia; zbyt długi lub zbyt intensywny wysiłek fizyczny. Przyczyną może być również kombinacja tych czynników.
Nie zawsze udaje się zapobiec hipoglikemii, która stanowi największe zagrożenie dla uczniów z cukrzycą. Przestrzeganie planu leczenia cukrzycy w szkole – pomiarów cukru, posiłków, ilości podawanej insuliny – w dużej mierze zmniejsza ryzyko wystąpienia hipoglikemii, ale go nie eliminuje. Dlatego tak ważne jest prowadzenie stałych pomiarów poziomu glukozy we krwi. Niewielka hipoglikemia może być łatwo i skutecznie leczona. Nieleczona, może doprowadzić do utraty przytomności i stanowić zagrożenie dla życia dziecka.
Wielu uczniów, zwłaszcza starszych, wyczuwa pierwsze objawy spadku poziomu cukru. Nauczyciele i opiekunowie powinni jednak pamiętać, że nawet najbardziej odpowiedzialny i doświadczony mały diabetyk może niekiedy nie rozpoznać symptomów hipoglikemii. Zaangażowanie w jakąś zabawę, na przykład na lekcji wychowania fizycznego, może odwrócić jego uwagę od własnego samopoczucia, co sprawi, że hipoglikemia zostanie rozpoznana na późniejszym etapie.
Szybkie rozpoznanie pierwszych objawów pozwala też na szybką reakcję zgodną z zaleceniami zawartymi w planie leczenia danego ucznia, uzgodnionym z rodzicami i opiekunami. Osoby mające kontakt z dzieckiem, gdy przebywa ono na terenie szkoły, powinny umieć rozpoznać objawy hipoglikemii.
W następnym odcinku, kolejny artykuł serii: Objawy hipoglikemii
Dwumiesięcznik „Pen” jest dostępny w:
- oddziałach i kołach PSD
kołach TPD (Towarzystwo Przyjaciół Dzieci)
w aptekach (zaopatrywanych przez Torfarm i PGF)
w Empikach
u regionalnych przedstawicieli firm farmaceutycznych