Hans Christian Hagedorn

0
2905

Urodzony w Kopenhadze, w 1888 roku, dr Hans Christian Hagedorn był jedną z najważniejszych postaci medycyny pierwszej połowy XX wieku. Hans Christian Hagedorn Założyciel kopenhaskiego Steno Diabetes Center. Duńczyk wynalazł pierwszą insulinę o przedłużonym działaniu – preparat izofanow, zwany NPH od słów Neutral Protamine Hagedorn. Większość swego życia spędził na 700-tonowej łodzi ojca. Już w wieku 7 lat interesował się nauką. Medycynę studiował na Uniwersytecie Kopenhaskim, gdzie asystował prof. Christianowi Bohrowi, ojcu noblisty, Nielsa Bohra. Karierę lekarską HC Hagedorn rozpoczął w niewielkim szpitalu w Herning, miejscowość położonej w zachodniej Danii, a wybranej ze względu na duży dystans dzielący nowe miejsce zamieszkania od… domu rodziców. W Herning poznał Marię, miejscową dentystkę i swoją przyszłą żonę. Obserwując realia życia w najbiedniejszej części Królestwa Danii, Hagedorn rozpoczął współpracę z miejscowym farmaceutą, Birgerem Normanem Jansenem, nad możliwością prostego oznaczenia poziomu cukru we krwi.
Rezultaty były tak obiecujące, że metoda opracowana przez Hagedorna i Jensena została zaledwie rok później opisana i wkrótce zastosowana w wielu laboratoriach. Praca w szpitalu kopenhaskim wyznaczyła kolejny etap życia wielkiego naukowca. Obrona pracy doktorskiej Hagedorna o regulacji poziomu cukru we krwi do tego stopnia zainteresowała noblistę Augusta Krogha i jego żonę Marię, u której wykryto cukrzycę, że poprosili młodego doktora, aby został osobistym lekarzem pani Krogh. W roku 1922 państwo Krogh pojechali z wykładami do Toronto, gdzie zapoznali się z rezultatami badań klinicznych nad insuliną i otrzymali pozwolenie na wytwarzanie nowego hormonu w Skandynawii.
HC Hagedorn wkrótce stał się głównym motorem produkcji cukrzycowego leku i założycielem Nordisk Insulin Laboratory. Wraz ze zwiększaniem czystości insuliny, skracał się jej czas działania. W 1928 r. prof. Elliott P. Joslin napisał:

Jak bardzo wdzięczni byliby wszyscy, gdyby insulinę podawano w takiej formie, aby jej działanie było wydłużone i pozbawione ostrego szczytu?

Życzenie Jospina spełnił dr Hagedorn, odkrywając insulinę protaminową przy współpracy z Normanem Jansenem i Ingerem Wodstrupem. Insulinę NPH opatentowano w roku 1936. Wykrystalizowali ją Rosenberg i Krayenbühl, pracownicy Nordisk Insu­lin Laboratory. Do dzisiejszego dnia insulina izofanowa pozostaje najczęściej stosowanym długo działającym preparatem hormonu regulującego poziom cukru we krwi.

Piotr Kalinowski

ZOSTAW ODPOWIEDŹ

Please enter your comment!
Please enter your name here

Witryna wykorzystuje Akismet, aby ograniczyć spam. Dowiedz się więcej jak przetwarzane są dane komentarzy.